Zmiana perspektywy Jadę pociągiem do Edynburga. Sama. Prosto w dzień, który wyrwałam swojej rodzinie. Uciekłam z domu, po raz pierwszy po 4 latach nieustannej warty. Buja mnie łagodnie w tym głośnym pociągu, kołysze jakby na uspokojenie uzbieranego przez dziesiątki miesięcy poczucia służby. Nos zbiera znacznie więcej zapachów niż na co dzień, oczy widzą to co
Nadzieja Ubrała się lepiej Niż zwykle na co dzień W sukienkę czerwoną Tę kusą Na randkę Do kina Co wisi Nieskromnie I czeka Na wyjście Jechała dość długo Przed siebie bez planu Aż coś w niej ucichło Jak silnik Zgaszony Szła pewnie Prosto Ścieżką Tam w górę Niczyją Stanęła na
Bajka jak szydełkowe dziergańce Bajka mi się w domu panoszy. Nie ta w telewizji, bo to najczęściej wyrób bajkopodobny, telenowela dla dzieci. Ja codziennie niemal wysiaduję dzieciom bajkę czytaną albo opowiadaną. Coś starszego niż mój życiorys czy nawet miasto w którym mieszkam. Dobro i zło. Czarownica, zaklęcia, słabości ludzkie, zamki, pierwsze lasy, trzecie morza i
Sprząta w każdą sobotę, od zawsze. Czyli odkąd pamięta. Już piątek zaczyna myśleć o tym, co musi zrobić następnego dnia i dyktuje głowię Listę. Chodzi po domu, rozgląda się, odhacza i czuje coraz większe zdenerwowanie. Denerwuje ją dodatkowy komplet pościeli do prania po gościach, brudniejsze niż zwykle lustra, nowe plamy na tapczanie i
Czasem czujesz, że dzień będzie ciężki, bo wiszą nad tobą czarne myśli. Wstajesz z trudem. Otwierasz oczy niechętnie i wiesz że znowu musisz się zmierzyć z tym, co przez noc uśpiłeś. Rzeczywistość tego ranka wchodzi do ciebie wszystkimi zmysłami. Oczy widzą jak obudził się dzień, ale ty nie nadążasz. Uszy łowią pierwsze dźwięki, ale żaden
Odstawianie od piersi to jest często mini dramat. Mamy i dziecka. Najbardziej oczywista, codzienna i najlepiej znana dziecku rutyna odchodzi w przeszłość. Ktoś zakręca kran. Mówi, że koniec przytulania do ciepłej piersi mamy, koniec uspokajania zszarganych nerwów przy sutku, przemija smak ukochanego mleka. Wyobrażam sobie, że to tak jakby Marcin zabrał mi kawiarkę, puszkę z
Walk while ye have the light, lest darkness come upon you/ Idź dopóki masz światło, żeby tylko nie dopadła cię ciemność/ John Ruskin Mamy ją! Dotarła. A właściwie to my odwróciliśmy się w jej stronę na tej wygiętej trajektorii orbity ziemskiej. Jej Wysokość Wiosna jest już z nami. I znowu oczy bolą od
Jak być dobrym rodzicem? Przekonują nas, że dobrego rodzicielstwa można się nauczyć, że wręcz trzeba, bo wisi na nas karma błędów własnych rodziców, niespełnionych potrzeb, nieuświadomionych lęków. Zachęcają więc, żeby się szkolić. Czytać. Analizować. Rozkładać na części pierwsze. Zamknąć jedne drzwi i szukać klucza do kolejnych. Dojrzewać z pomocą narzędzi. I wątpić w siebie, bo
Dziki ryż jest w porządku. Dziką różę biorę w ciemno. Dziki człowiek to jednak już problem. Niekomfortowy i permanentny jak zbyt ciasne ściągacze w skarpecie. Niektórzy szybko się do nich przyzwyczajają i potrafią żyć z taką opaską uciskową. Temu, kto jednak chodzi boso taki niechciany kompres może sprawić sporo przykrości. A po latach sprawić, że
PRENUMERATALis wyśle Ci list. Zostaw swój adres e-mail a nowości będą przysyłane bezzwłocznie i bez kolejki.
